sobota, 12 stycznia 2013

PYTANIA OGÓLNE (GENERAL QUESTIONS)




Wyróżniamy dwa zasadnicze typy pytań:

  • pytania ogólne (General Questions)  - takie, na które odpowiedź brzmi „tak” lub „nie”
           
przykład:      Are they happy?                        Yes, they are.

  • pytania szczegółowe (Specific Questions) –gdy prosimy o konkretną informację

przykład:               How old is he?                          He is twenty five.


Pytania w języku angielskim tworzymy:
  •     za pomocą inwersji, jeśli w zdaniu występuje czasownik  modalny (modal verb)
(is, are, am, has, have, was,  were, can, could, will, would, should, must, may, ought to ) Odwracamy wówczas kolejność podmiotu i orzeczenia)
           
przykład:             He is a student.                    Is he a student?
                                           They can swim.                Can they swim?

·         jeśli w zdaniu nie występuje czasownik modalny, pytania tworzymy za pomocą
do/does (Present Simple) oraz did (Past Simple). Czasownik wraca wówczas do formy bezokolicznika:
           
przykład:          She lives next door.                            Does she live next door?
                                    They played football yesterday.         Did they play football yesterdaq?
  •  szczególnym przypadkiem są pytania o podmiot  
w pytaniach o podmiot nie ma inwersji. Zastępujemy po prostu podmiot słówkiem pytającym WHO albo WHAT a reszta zdania pozostaje bez zmiany:  

John reads a lot.
       Who reads a lot?

CZASOWNIKI MODALNE – ZASTOSOWANIE




 Czasowniki modalne nie łączą się ze sobą. Nie można więc powiedzieć 'I may must leave".
Jeśli chcemy powiedzieć  „być może będę musiał wyjechać” zastosujemy połączenie: „I may have to leave”.


„zamienniki czasowników modalnych”

can
be able to
must
have to
may  (jako pozwolenie)
be allowed to
may (jako prawdopodobieństwo)
zastosujemy po prostu zwrot
 „Maybe...”, „Perhaps” etc.

 Powyższe zamienniki stosuje się również wtedy, kiedy chcemy użyć czasownika modalnego w

innym czasie niż Present Simple, gdyż czasowniki te nie mają innych form, końcówek etc. 
(Wyjątkiem jest czasownik ”could”, który może być stosowany jako forma przeszła „can”)



Oto przykłady form, które zastąpią czasowniki modalne w innych czasach:

Można ich także użyć w czasie teraźniejszym (patrz - pierwsza kolumna tabeli)



Present Simple
Past Simple
Future Simple
Present Perfect
I can go
(I am able to go)
Icould go
I was able to go
I will be able to go
I have been able to go
I must go
(I have to go)
I had to go
I will have to go
I have had to go
I may go (pozwolenie)
(I am allowed to go)
I was allowed to go
I will be allowed to go

I have been allowed to go

CZASOWNIKI MODALNE - informacje ogólne



can
could
must
may
might
should
will
would
shall
needn’t

     
        CECHY WSPÓLNE, odróżniające je od innych czasowników:

  •   nie mają typowych dla innych czasów końcówek –ing, -s, -ed

modalne
zwykłe
I can go
He can go
I want to go
He wants to go

  •   same tworzą pytanie i przeczenia

modalne
zwykłe
He can go.
Can he go?
Yes, he can. / No, he can’t.
He wants to go.
Does he want to go?
Yes, he does. / No, he doesn’t

  •    łączą się z innymi czasownikami w bezokoliczniku bez „to

modalne
zwykłe
He can go.
He wants to go.


RZECZOWNIKI POLICZALNE I NIEPOLICZALNE




RZECZOWNIK MOŻE BYĆ:



policzalny        np. a car

lub niepoliczalny          np. petrol

może mieć liczbę pojedynczą (singular) a car lub mnogą (plural) cars
tylko jedna formę:  petrol
oznacza rzeczy, które można liczyć
one car, two cars, three cars…
oznacza rzeczy, których nie możemy liczyć
nie można powiedzieć: „one petrol”, two petrols”
przed rzeczownikiem policzalnym można użyć
a/an np. a banana, an apple
nie można użyć a /an
przed liczbą mnogą można użyć some/any
I need some bananas.
Do you need any bananas?
przed rzeczownikiem niepoliczalnym  można użyć some/any
przed l. poj – orzeczenie występuje w l. poj
 A car is useful.
przed l. mn. – orzeczenie występuje w l. mn.
Cars are useful.
orzeczenie występuje w l. poj.

Petrol is expensive.

Należy zapamiętać, które rzeczowniki są policzalne a które niepoliczalne. Czasem pomaga w tym logika. Niepoliczalne będą np.
  • płyny    tea, coffee, petrol, water
ale zamawiając kawę możemy powiedzieć “Two coffees, please” (= „two cup sof coffee”)
  • rzeczowniki oznaczające uczucia, pojęcia abstrakcyjne:  music,  friendship, time…
  • to, czego nie liczymy na sztuki: rice, pasta, butter, sugar
Niestety, logika polska nie zawsze zgadza się z angielską. 
To co język polski postrzega jako policzalne np. rada , język angielski widzi jako niepoliczalne advice (a także: information, news, toast, furniture, hair)

Bywa i na odwrót: groszek, marchewka, fasolka – zwyczajowo niepoliczalne w języku polskim, są policzalne w języku angielskim:
„Lubię marchewkę, groszek, fasolkę…” ale:  „I like carrots, peas, beans…

Należy sprawdzić, czy dany rzeczownik jest policzalny czy niepoliczalny i zapamiętać!